موسیقی پاپ ( قسمت دوم )

سلام

در دهه 1890 تین پن الی تیویورک به صورت نخستین صنعت خود کفایی چاپ ترانه های پاپ ظهور کرد و در همان 50 سال اول غزلسرایی بارور را با اپرت اروپایی در آمیخت و نوع جدیدی از نمایش موسیقیایی کمدی موسیقیایی یا موزیکال را به وجود آورد که در دست آهنگسازان آمریکایی مانند ژروم کرن جورج گرشوین آیرون برلین کول پورتر ریچارد رودجرز و اسکار همرشتاین دوم به پیچیدگی قابل توجهی دست یافت . در این میان سیاهپوستان امریکایی با شروع از رگ تایم ترکیب ریتم های پیچیده آفریقایی با سختارهای هارمونیک اروپایی را آغاز و آنچه را که به مهمترین سبک جدید موسیقی قرن تبذیل شد خلق کردند .

شمار مخاطبین موسیقی پاپ ( که با موسیقی تالارهای موسیقی تفاوت دارند ) در نیمه اول سده بیستم تا حدی به سبب رشد فن آوری به شکل قابل توجهی افزایش یافت . برای نمونه تا 1930 دیگر صفحه موسیقی به منبع اصلی موسیقی در خانه تبذیل شد و به این ترتیب حتی کسانی که هیچ نوع آموزش موسیقی ندیده بودند می توناستند به ترانه های پاپ گوش دهند . در عین حال استفاه از میکروفون هنرماندان آوازخوان را از نیاز به صدااهی آموزش یافته ای که می توانستند در فضاهای بزرگ نفوذ کنند آزاد ساخت و به این ترتیب امکان استفاده تجاری از فنون جدید آوازخوانی به وجود آمد . پخش رادیویی که به مناطق روستایی نیز می رسید به گسترش سبک های جدید موسیقی یاری رساند به ویژه موسیقی کانتری که سبکی رقص مانند و روایی است که از بالادهای ( تصنیف های ) انگلیسی آمریکایی سفید پوستان جنوب و غرب گرفته شده بود به پیروزی چشمگیری دست یافت موسیقی عامیانه نیز که در موسیقی بلوز سیاه پوستان جنوب ریشه داشت محبوبیت یافت .